Omdat het zo bijzonder is dat twee broers uit een Frans gezin rond 1700 naar Amsterdam vertrekken, en zij elkaar ook bij de notaris in officiële akten ‘tegenkwamen’, volgt eerst wat meer informatie over Jean, die toen 33 jaar was, en zijn tien jaar jongere broer Benjamin, 23 jaar oud.
Jean was het 5e kind van Elie Seignette (1632-1698) en Elisabeth Perdriau (1635-1713), werd geboren op 18 juli 1667 in La Rochelle en op 26 juli 1667 in de Tempel van Villeneuve in La Rochelle gedoopt. Hij stierf op 7 april 1744 te Amsterdam en werd 77 jaar oud.
Vermoedelijk is Jean als geneesheer werkzaam geweest in 1689 in Catalonghe en daarna in 1691 in Brabant.
Hij vertrok rond 1694 vanuit Brabant naar Amsterdam, waar hij in ondertrouw ging met Anne Guionneau (1666-1727), er zijn geen nakomelingen bekend.
Jean werd door het stadsbestuur van Amsterdam in 1738 beëdigd als Meester Stadschirurgijn.
Hij woonde aan de Oude Zijds Achterburgwal bij de Waalse Kerk.
Uit het Huwelijksregister van de stad Amsterdam:
1694 – Trouwakte Anne Guionneau en Jean Seignette
Jean Seignette werd in verschillende krantenartikelen in Amsterdam genoemd. Daarin beschreef hij een middel tegen uitdroging. Mede door de positieve effekten van het Seignette-zout van zijn vader en oom, was hij zeer beroemd. In een medisch vakschrift uit Amsterdam van 3 jan. 1738 en in de Amsterdamse Courant van 12 aug. 1738 staan advertenties die geplaatst zijn door Jean Seignette:
“ Jean Seignette, Meester Stads Chirurgyn van Amsterdam, maekt bekent, dat door hem is uytgevonden specifique en heylzame Remedie voor alle Waterzugt of Hydropifie, buyten die van Harsens en Borst, welke kwael voor doodlyk en ongeneeslyk werd gehouden, hebbende verscheydene aenzienlyke persoonen daer van volkomen, zonder aftappinge, geneezen, waervan hy authentique Verklaringen kan procederen; so dat die gene die met dit ongemak behebt zyn, zig by hem kunnen addresseren, op de Agterburgwal by de Waele kerk. ”
Bron: Beeldcollectie HART van het Amsterdam X Museum
1731 – Drie overlieden – bestuursleden – van het Amsterdamse chirurgijnsgilde, geschilderd door Cornelis Troost. Zo zagen Amsterdamse geneesheren, zoals Jean Seignette er uit. Zelfs het wapenschild van Seignette (op de linker pagina te zien) past qua stijl goed naast de drie, bovenaan dit schilderij afgebeeld. De mannen zijn vereeuwigd alsof ze voor dit portret de vergadering even hebben onderbroken. In het midden houdt Elias Huijzer een ganzenveer in de hand, terwijl Isaack Hartman links een getuigschrift toont. Adriaan Verduijn kiest voor de hand-in-de-jas-pose, die in de achttiende eeuw in de mode was. Maar er zit een heus schandaal achter dit schilderij, dat chirurgijn Abraham Titsingh later dat jaar aan het licht bracht.
De overlieden hadden als taak de meesterproef af te nemen en een chirurgijnsdiploma toe te kennen als deze proef naar behoren was afgelegd. Isaac Hartman is hier afgebeeld met zo’n diploma in de hand. Veelal deed men wel vier tot vijf keer de meesterproef voordat het diploma werd behaald. Dat was anders tijdens het bewind van deze overlieden. Zij verkochten namelijk diploma’s tegen steekpenningen. Tot overmaat van ramp hadden zij dit groepsportret niet zelf betaald maar uit de gildekas bekostigd. Niet lang na de oplevering van het schilderij kwam alles aan het licht en moesten de drie, samen met hun medebestuurders, aftreden.
Uit: Begrafenisregister Waalse Kerk Amsterdam, Anne Guionneau 1666-1727, 61 jaar oud, en Jean Seignette 1667-1744, 77 jaar oud.
Bron: Advertentie uit de Amsterdamse courant van 10 april 1745, nummer 43, uitgegeven door Otto Barentsz. Smient te Amsterdam.
De advertentie van Notaris Mr. Jacobus Ardinois roept personen op, die na het overlijden van Jean mogelijk nog ergens recht op hebben.
De tekst was overdwars naast een nieuwsartikel geplaatst, je moest de krant dus eerst een halve slag draaien om het te lezen.
I am text block. Click edit button to change this text. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
