In de genealogie lijkt het soms net of de geschiedenis door de mannen zijn bepaald, wat nogal logisch is, omdat het in onze maatschappij de regel is, dat hij zijn naam doorgeeft aan de volgende generatie. Zo ook op deze website. Nu het verhaal van deze familiegeschiedenis in grote lijnen op schrift is gesteld, valt het natuurlijk op, dat de mannen eeuwenlang hun naam hebben doorgegeven. Gelukkig weten we ook wel, dat het zonder hun vrouwen niet gelukt zou zijn. We hebben gelezen over het vuur, maar ook over verdriet in menselijke relaties onder allerlei omstandigheden. Zij was de muze maar ook de geliefde en moeder, die hem het hart sneller deed kloppen.
Eigenlijk ging het al die tijd precies, zoals het nu ook nog gaat, en zoals het vermoedelijk ook altijd wel zal blijven gaan. Daarom een laatste soort van ode aan deze drie jonge Seignette dames, die aan het begin van hun leven staan. Geen idee wat er van hen geworden is, net zoals menig lezer, die ook nog niet weet wat de toekomst brengen zal!
Overigens is het beslist niet de bedoeling dat allerlei andere vormen van partnerschap minder belangrijk zijn, ieder mens mag zijn wie hij wil zijn, allen in respect en liefde voor elkaar, maar of daar ook sprake van was in deze geschiedenis, dat weten we niet.
1837 – Portret van drie jonge meisjes uit de familie Seignette geschilderd door André-Guillaume-Etienne Brossard (1808-1890).
Het schilderij is op 15 april 1901 door de familie Seignette aan het museum gegeven.
QUOTE:
Voorstelling van links naar rechts: Elisa, Louise-Anaïs en Camille Seignette, dochters van Arzac Seignette, die zelf van een oude familie van dokters-apothekers afstamt.
Het is een karakteristiek portret van een gegoed gezin uit La Rochelle gedurende 1830-1840. De meisjes worden geplaatst in hun burgerlijke en luxueuze omgeving.
Zij zijn gekleed in een witte organdi-jurk met verschillende strikken in het roze, wit en blauw. In het midden lijkt Louise-Anaïs, al een jaar getrouwd, haar zus Elisa voor te stellen, zittend in een wachtpositie en als beschermd door de hinde, symbool van zuiverheid. Camille, waarschijnlijk nog te jong om te trouwen, lijkt weggehouden te worden op een stoel aan de rechterkant.
